![]() |
|
Menu Średniowiecze Renesans Barok Klasycyzm Romantyzm Przedstawiciele: Beethoven Chopin Mozart Strauss Czajkowski Bach Autor |
Wyjaśnienie nazwy: Termin "barok" pochodzi z włoskiego "barocco", co oznacza dziwaczny. Okres trwania: Barok wczesny - ok. 1580-1630 Barok właściwy - ok. 1630-1680 Barok późny - ok. 1680-1750 Charakterystyka epoki: W tym okresie podstawową techniką kompozytorską staje się polifonia. Polega ona na równoczesnym prowadzeniu kilku samodzielnych głosów. Rozwija się również muzyka instrumentalna, w szczególności organowa i klawesynowa. Popularne formy: -Concerto grosso - nazwa pochodzi z języka włoskiego i oznacza ona wielki koncert. Jest to utwór wielogłosowy, w którym solistą jest grupa instrumentów wykonująca swój utwór na tle orkiestry. -Suita - nazwa pochodzi od francuskiego suite, dosłownie znaczy rząd, szereg. Jest to zbiór tańców kontrastujących ze sobą, posiada części stałe, takie jak: sarabanda, allemande, courante i gigue oraz inne, takie jak: menuet, loure, chanconne, polonaise, saltarello, gawot, bouree, rigaudon, passepied. -Fuga - nazwa pochodzi z łaciny i oznacza dosłownie ucieczka. Jest to najważniejsza forma polifoniczna, w której temat (dux) pojawiający się w jednym z głosów jest powtarzany w odległości kwinty w górę w pozostałych głosach (comes). Często wchodzi w skład większych form cyklicznych, takich jak sonaty, wariacje i inne. -Oratorium - z włoskiego oratorio lub łacińskiego oratorium, oznacza miejsce modlitwy, dom modlitwy. Jest to wielka forma wokalno - instrumentalna, zbliżona do opery, ale pozbawiona akcji scenicznej, zwykle o tematyce religijnej, z reguły z okazji Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Z początku pisane były po łacinie, stopniowo jednak pojawiły się z tekstami w językach narodowych. -Kantata - nazwa pochodzi od włoskiego cantata. Jest to jedna z głównych form wokalnych. Rozwinęła się we Włoszech z madrygału XVI wieku. Pierwsze kantaty miały charakter liryczny lub dramatyczny. Składały się z arii i recytatywu, później z dwóch arii kontrastujących i recytatywu. Towarzyszył im akompaniament instrumentalny. -Toccata - z włoskiego toccate - dotykać. Jest to kompozycja na instrument klawiszowy. Charakterystyczną cechą jest stosowanie na przemian partii akordowych i szybkich pasaży. Często występuje razem z fugą. -Koncert barokowy - jest to forma składająca się z trzech części: szybkiej, wolnej i szybkiej. Stworzył ją w XVIII wieku Antonio Vivaldi Ważne postacie: Jan Sebastian Bach (1685-1750) Georg Friedrich Handel (1685-1759) Antonio Vivaldi (1678-1741) Arcangelo Corelli (1653-1713) Georg Philipp Telemann (1681-1767) Adriano Banchieri (1568-1634) Giulio Caccini (1550-1618) Claudio Monteverdi (1567-1643) Tarquinio Merula (ok. 1590-1665) Marc Antonio Cest (1623-1669) Marco Scacchi (1602-przed 1685) Alessandro Scarlatti (1660-1725) Robert Cambert (ok. 1628-1677) Jaen-Baptiste Lully (1632-1687) Andre Campra (1660-1744) Marin Marais (1656-1728) Johann Joseph Fux (1660-1741) Reinhard Keiser (1674-1739) Georg Philipp Telemann (1681-1767) Johann Friedrich Fasch (1688-1758) Henry Purcell (1659-1695) Filippo Neri (1515-1595) Giacomo Carassimi (1605-1674) |